“15-16 Haziran İşçi Direnişi 50’nci yılında da işçi sınıfına yol gösteriyor”

15-16 Haziran İşçi Direnişinin 50’nci yılında açıklama yapan Genel İş Mersin Şube Başkanı Kemal Göksoy, “Demokratik hak ve özgürlüklere yönelik baskıların arttığı, halk iradesinin yok sayıldığı, hukukun siyasallaştığı ve adaletin yerini bulmadığı bir dönemin içindeyiz. Sabrın da bir sınırı, saldırıların da bir karşılığı vardır; işçi sınıfı ve onun örgütü DİSK, 15-16 Haziran’ın mücadeleci ruhuyla tüm bu saldırılara karşı direnecek güce, dün olduğu gibi bugün de sahiptir. Yaşasın Örgütlü Mücadelemiz” dedi.

DİSK/Genel İş Mersin Şubesi üye ve temsilcileri, 15-16 Haziran İşçi Direnişinin 50’nci yılında Tarsus Belediyesi önünde basın açıklaması yaptı. Haziran işçi direnişinin bugünde işçi sınıfına yol gösterdiğini kaydeden sendika üyeleri, yarın saat 12.30’da Özgür Çocuk Parkı’nda da bir basın açıklaması gerçekleştireceklerini duyurdu.

“DÖNEMİN HÜKÜMETİ İŞÇİ SINIFININ KAZANIMLARINI YASAYLA BOĞMAYA ÇALIŞTI”

Sendika adına açıklama metnini okuyan Başkan Kemal Göksoy, “15-16 Haziran 1970’de Türkiye işçi sınıfı sermaye ve iktidar karşısında ayağa dikildi. 1970’in 15-16 Haziran’ı Türkiye işçi sınıfının en şanlı mücadele günlerinden biridir. 15-16 Haziran, Türkiye işçi sınıfının sendikalaşma hakkını korumak için harekete geçtiği gündür. 15-16 Haziran’ı yaratan işçi sınıfının gerçek mücadele örgütü olarak güvendikleri DİSK’in sınıf ve kitle sendikacılığı anlayışıdır. 15-16 Haziran üzerinden 50 yıl geçse de sermaye ve sermaye hükümetlerine korku; emek ve demokrasi mücadelesi yürüten işçilere, emekçilere ise kararlılık ve mücadele aşılamaya devam ediyor. İşçi sınıfının sömürülmesine karşı sesini duyurmaya çalışan, insanca çalışmak ve yaşamak isteyen işçi sınıfının devlet güdümündeki sermaye sendikacılığına karşı işyerlerinde başlayan direnişler ve grevler bir çığ dalgası gibi tüm yurda yayılarak genişlemeye başlayınca sermaye ve hükümet buna engel olmak için harekete geçti. Dönemin hükümeti sendikal hakları budama girişiminde hedefine DİSK’i aldı; 1961 Anayasası’nın da etkisiyle işçi sınıfının direniş ve mücadele ile gittikçe ilerlettiği kazanımlarını 11 Haziran’da 1970’de yürürlüğe giren yasayla boğmaya çalıştı” dedi.

“TASARI İLE DİSK’İ HEDEF ALDILAR”

DİSK ile birlikte işçi sınıfının kazanımlarının yükselmesinden ve bu hızlı büyümeden dönemin siyasi iktidarının rahatsız olduğunu ve getirilen tasarı ile DİSK’i hedef aldıklarını belirten Göksoy, “Tasarı ne içeriyordu; “İşçilerin istedikleri sendikalara serbestçe üye olmalarını ve beğenmedikleri sendikalardan ayrılma haklarını güçleştiren, toplu sözleşme ve grev haklarını büyük ölçüde kısıtlayan hükümler içermekteydi.Sendikaların ülke çapında faaliyet gösterebilmesi için işkolunda sigortalı çalışan işçilerin en az üçte birini örgütlemesi barajı getiriliyordu. Konfederasyonların faaliyet gösterebilmesi için ülke çapında sendikalı işçi sayısının üçte biri üyeye sahip olması barajı konmuştu. Bu oran, DİSK’in üye sayısının bu oranın altında kaldığı tespit edilerek konulmuştu” diye kaydetti.

“HÜKÜMET 15-16 HAZİRAN’DA İŞÇİLERİN GÖRKEMLİ MÜCADELESİNE TANIK OLDU”

DİSK’in bu tasarıya karşı yaptığı görüşme ve uyarılardan sonuç alınamayınca, bütün işyeri temsilcileri ve yöneticileri ile birlikte 14 Haziran 1970’te Lastik-İş’in Merter’deki binasında toplanarak eylem kararı aldıklarını hatırlatan Göksoy, “15-16 Haziran’da pek çok kentte işçiler şalterleri indirerek, işyerlerini, fabrikaları boşaltarak gün boyunca sokaklarda hükümeti protesto ederek DİSK’i boğdurmayacaklarını ilan ettiler. Çıkarılmak istenilen anti-demokratik yasaya karşı işçiler, ‘Anayasa Çiğnenemez!’, ‘DİSK Kapatılamaz’ sloganları ile yürüdüler. Direniş İstanbul’la sınırlı kalmadı, Ankara, İzmir, İzmit başta olmak üzere tüm yurda yayıldı. Hükümet ve sermaye iki gün boyunca örgütlenme ve toplu sözleşme haklarını koruyan yüzbinlerce işçinin görkemli mücadelesine tanık oldu. İktidarın baskı ve zoru direnişi yenemedi, üç ay süren sıkıyönetim sonunda işten çıkarılan işçi sayısı beş bini aşmış olmasına rağmen direnişin gücü kırılamadı. Yeni sendika yasası, uygulamaya sokulamadan dalga dalga büyüyen direniş ve grevlerin de etkisiyle TİP ve CHP tarafından iptal istemiyle Anayasa Mahkemesine götürüldü. Mahkeme 9 Şubat 1972 tarihli kararıyla ‘üçte birlik’ olarak da bilinen kanunu iptal etti” diye belirtti.

“DİSK DÜN OLDUĞU GİBİ BUGÜNDE DİRENECEK GÜCE SAHİPTİR”

Bugün de iktidar ve sermayenin, Covid-19 salgınına rağmen işçilerin hayatını riske attığını söyleyen Göksoy, açıklamasının devamında şu ifadeleri kullandı:

“Salgının öldürücü etkisi yalnızca DİSK üyesi işçiler arasında Türkiye’nin 3,2 katıdır. Bu orana sendikal güvenceden yoksun ve kayıt dışı çalıştırılan milyonlarca işçi eklendiğinde durumun vahameti daha fazla ortaya çıkmaktadır. İktidarın ve sermayenin sendikal hak ve özgürlükleri hiçe saydığı, kazanımlarına göz diktiği uygulamalar devam etmektedir. Bunun en somut örneği ise kıdem tazminatına yönelik saldırıların devam etmesidir. Koronavirüs salgını ile birlikte neo-liberal politikalar ve uygulamaları çökerken hala kıdem tazminatına göz dikiliyor. Bugün de iktidar ve sermaye, toplumun yaratmış olduğu zenginliği, toplumsal ihtiyaçlara değil sermayeye ayırmaya devam etmektedir.İşsizlik, artan güvencesizlik, ücret ve sosyal hak gaspları, hukuksuz işten çıkarmalar, sendika hakkına, grev ve toplu sözleşmelerin önüne çıkarılan yasak ve engellemeler sürerken, işçi sınıfının kazanılmış haklarına yönelik saldırılar da devam ediyor.

Demokratik hak ve özgürlüklere yönelik baskıların arttığı, halk iradesinin yok sayıldığı, hukukun siyasallaştığı ve adaletin yerini bulmadığı bir dönemin içindeyiz. Sabrın da bir sınırı, saldırıların da bir karşılığı vardır; işçi sınıfı ve onun örgütü DİSK, 15-16 Haziran’ın mücadeleci ruhuyla tüm bu saldırılara karşı direnecek güce dün olduğu gibi bugün de sahiptir.

Sendikal hak ve özgürlüklerimize karşı yapılacak her saldırı karşısında örgütlü gücümüzle daha da güçlenerek mücadele etmeye devam edeceğiz.Demokratik haklara dönük ağır baskı, saldırı ve hukuksuzlukların son bulması için mücadele etmenin işçi sınıfının kaçınılmaz görevi olduğu bilinciyle; eşitlik ve demokrasi için, sömürüsüz bir yaşam için emeğin Türkiye’sini kurmak için mücadele edeceğiz. Yaşasın 15-16 Haziran Direnişi Yaşasın Örgütlü Mücadelemiz!”