Fıkra bu ya…
Türk’ün biri ölür. Hop… akabinde, cehennem kapısında kendini bulur. Kapıda onu, görevli 19 zebaninin başı Malik isimli melek karşılar. Görevlendirdiği zebanilerden biri, bizimkinin tutar kolundan, cehennemde ülkelerin isimlerine göre kısımlara ayrılmış yerleri tek tek gezdirmeye başlar. Önce Hollanda Cehenneminin önünden geçerler, içeriye bakar, burada içeride insanların ellerinde birer tabak, kaşıklaya kaşıklıya, büyük bir iştahla b… yiyorlar. Ardından, Alman Cehennemine gelip içeriye göz atarlar, burada da insanlar aynı şekilde birer tepsi b…. yediriyorlar. Ardından bu kez Türk Cehennemine geliyorlar, burada da insanlara birer sini b… yediriyorlar. Gezinin sonunda, görevlendirilmiş zebani diyor ki bizimkine: “Haydi, bunlardan birini seç… Bizimki: Ben Hollanda Cehennemini seçtim, der. Bunun üzerine zebani, bizimkinin omuzundan samimi bir şekilde tutarak: “Bak dostum ben Türkleri çok severim, sen beni dinlersen, gel Türk Cehennemini seç…” , der. Bizimki bakar, düşünür: “Bir tabak dururken, bir sini olur mu?… Vazgeçer, yok ben Hollanda Cehennemini istiyorum der ısrarla. 3,4. inattan sonra, zebani bizimkini daha da kendine yakınlaştırır, samimi bir şekilde: Ben Türkleri çok severim, son kez diyorum, gel sen seni dinle, Türk Cehennemini seç. Çünkü, Türk Cehenneminde tabak bulunur, çatal bulunmaz; çatal bulunur, tepsi bulunmaz; tepsi bulunur, kaşık bulunmaz; kaşık bulunur, bok bulunmaz!
Dedik ya, fıkra işte.
1980 yılları öncesini yaşayanlar bilir… Ecevit hükümeti dönemleriydi.
Sosyalist rüzgarların ülkemiz üzerinde sam yeli gibi estiği bir dönemde, “Halkçı” politik söylemlerle, esen bu sol rüzgarı da arkasına alan CHP, seçimlerden birinci parti olarak çıkmıştı. Tabi bunda o gün için, rahmetli Ecevit’ in çizdiği “Halkçı Ecevit”, “Karaoğlan” profili de büyük etken olmuştu .Çıkmıştı çıkmasına, başta Amerika, Nato ve Cento üyesi ülkeler ile içerde de; sermaye ve onların egemen sınıfı olan yerli burjuvaziyi ve partilerini “Eyvah!.. Yarın, Sosyalist Halk Devrimi olacak!” gibi boşuna bir telaş içinde hükümeti düşürmek, askeri muhtıraya meşruiyet kazandırmak için bir takım ekonomik tedbirleri devreye soktular. Fabrikalar üretime ara verdiler ve akabinde piyasada var olan, başta akaryakıt ve gıda maddeleri olmak üzere ne varsa stoklayarak bolluk içinde Türkiye halklarına yokluk yaşattılar. Paranın alım gücü ve ekonomik değeri vardı ama, temel ihtiyaçları karşılayacak ne varsa bir anda ortadan kayboldu! Kişi başına düşen milli gelirin ülke insanına bahar yaşattığı dönemlerdi. Sınıf sendikacılık döneminde işçi sınıfının özlük hakları insani yaşam standartlarının üzendeydi. Adeta bayram yaşıyorlardı. Emeklerinin hakkını söke söke alıyorlardı. Memurlar da bu durumdan etkilendikleri için, kuruş kuruşa olmazsa da, 2 kuruş aşağı olsa da, evi, çoluk çocuğu geçindirecek ücret alıyorlardı. Halkın alım gücüne rağmen her şey bir anda piyasadan yok olunca, Ecevit hükümeti fazla dayanamadı ve arkasından(…)
Gelelim bugünün Türkiye’ sine… Tam tersi bir durum…
Bugünün Türkiye’ sinde çatal da var, kaşık da var, tabak da var, tepsi de var, sini de var, b.k da var, ama gel görün ki, kişi başına düşen milli gelir, paranın alım gücü ve ekonomik değeri evlere şenlik! Alım gücü taban yaptı, dibe vurdu, adeta çakıldı.
Evet, doğrudur. Her şey vardır, her şey boldur; ama cumhurda bir şey alacak kert metelik yoktur…
Evine klima taktırmış, doğal gaz döşetmiş; korkudan açamıyor, çalıştıramıyor; çünkü cumhurun cebinde kert metelik yoktur…
Lokantaya gidip, canı söyle bir bol acılı Adana kebap, yanına bol salata, acılı şalgam, çeker; ama cumhurda bunu gerçekleştirecek cebinde kert metelik yoktur, bol yeşillikli dürüme razı olur.…( Rakılı, ara ve ana sıcaklı, bol mezeli sofra hayalini şimdilik muaf tutuyorum, ayrıca lokantayı geçtik, evine kırmızı et alacak gücü kalmamıştır.)
Cumhur ihtiyaçtan kaynaklı zar zor bir araba alır, akaryakıt istasyonuna gelir, havalı havalı: Fulle! Diyemiyor, sonra utanıyor; çünkü cumhurda depoyu fulletecek cebinde yeterli kert meteliği yoktur…
Neyse, örneklerle tabloyu doldurmak istemiyorum. Herkes birebir yaşıyor zaten. Bu kadar karamsarlık yeter, diyorum.
Dolaylı har(a)çlarla milletin canına ot tıkadılar. Her şeyin farkındayız.
Yazımın konusuyla birebir ilgili olduğu halde; Demokrasiymiş, hukukmuş, adaletmiş, temel hak ve özgürlüklermiş, doğa talanı, savaşlar gibi konulara girmedim bile…
Dedik ya; çatal da var, kaşık da var, tabak da var, tepsi de var, sini de var, b.k da…
Var ama…Bayramınız Kutlu olsun Türkiye!
