yağmur yağsa kader, güneş çıksa kader; bir kuş sıçsa, bir kedi üşüse, bir köpek irkilse…
bu ülkenin taşı toprağı kader…
artık ne diyeceğimi bilemeden başlıyorum konuşmaya ve yazmaya… ‘yüreğim kayıp isimler bürosu’… her yeni gün yeni ölüm… yeni kayıp…
binlerce cinayetin, yüzlerce hırsızlığın, katliamların sebebini sorsam sizlere, eminim aynı cevabı verirsiniz?
binlerce cinayetin, yüzlerce hırsızlığın, katliamların sebebini sorsam sizlere, eminim aynı cevabı verirsiniz?
ama değil..!
‘kader diye bir şey yok… yoksul ile zengin var’
bu söz saçı sakalı ak, dinden az biraz uzak, orta yaşlı bir adamın tüm sözlerimizi bıçak gibi kestiği bir muhabbetten alıntı…
diyelim ki, bir ev geçindirme telaşı içerisindesiniz… ne yapıp edip para kazanmak zorundasınız… tiyatrocusunuz ama bulunduğunuz kentte geçiminizi sağlayamadığınız için, en iyi bildiğiniz işi sırtlayıp omuzlarınıza, farklı alternatif çalışma alanlarına doğru bir kentten bir başka kente koşturup duruyorsunuz…
elbet kolay değil.
çünkü bir gün sabah erkenden üç beş kuruş kazanç için çıktığınız bu uzun iş yolculuğunda, emeğiniz karşılığını bulamayabilir. Bu bir haksızlık, evet… ama daha gür bir yaşam kaygısı ile devam edersiniz koşmaya… bir hafta, iki hafta, üç hafta derken, hooopp tekrardan evde bulduğunuzda kendinizi, iki kuruş kazanmak için çıktığınız yoldan, iki kuruş ekside dönersiniz…
buna sıradanlaşan dilde ‘kader’ diyebilirsiniz…
ama hayır, hayır ‘kader’ değil…
apaçık yoksulluk…
olmasaydı yoksulluk, kalırdı bu kentte saçı sakalı ak, dinden biraz uzak, orta yaşlı insan, burada krallar gibi yazar,çizer, oynardı.
işte bu sadece koskocaman ülkeden tek bir nüve…
yoksulluğun daha feci şeylere yol açtığını da, görüyoruz/yaşıyoruz…
siirt’te bir madende tedbirsiz iş koşullarında birdenbire kendini göçük altında bulup yaşamını yitirenler ya da adana’da tarikat yurdunda ateşi harlayan ahşap yapıdan ve yaşama açılan kapıdaki kilitten dolayı yanarak yaşamını yitiren insanlar…
siz zengin kimselerin böylesi bir kader kuramı ile öldüğüne, yaralandığına, zarar gördüğüne şahit oldunuz mu hiç…
istisnaları genel kabul etmeden bi düşünün lütfen…
siz, siz olun bu ülkenin neresinde ‘küçük veya büyük’ bir facia görürseniz adına ‘kader’ değil, yoksulluk deyin…
ama adana’da yaşanan o vahim olayda 12 insanın yaşamına sebep olan kapının kilidini de düşünün…
bu ülkede yaşanan tüm can yakan yangınlarda, çıplak gözlerle görülmese de hep var olan o kilit; açıktır ki, toplumun köhne beynidir…
