I
Bazen unuturuz kim olduğumuzu
Yerimizi yurdumuzu
Kimliğimizi sınıfımızı
Yediğimizi içtiğimizi
Sevdiğimizi
Saydığımız sandığımızı
Ah
Bir de sevdalarımızı
Unuturuz
Bir parmak bal uğruna
II
Tara büklüm saçlarını
Üstüme tara
Dökülsün yüzüme
Sen kokan
Aşk kokan
Duygu
Ve de memleketim kokan saçların
Dökülsün yüzüme
Dökülsün ki
Seni yanımda bileyim
Seni koynumda bileyim
Zifiri karanlığında gecenin
III
Sevgiyse dudaklarımızdan dökülen
Umutsa avuçlarımızda biriktirdiklerimiz
Her çırpıntısı özgürlük özlemiyse
Yüreklerimizin
Barıştır el ele tutuşumuz
Bizim
